Een speciaal samenzijn; ongeveer 100 mannen uit BCC West-NL in de leeftijd van 26-60 jaar beleven in februari een samenzijn met veel opbouw en gezelligheid.
Niemand is rechtvaardig
‘Het leven is even ernstig als hoopvol,’ zo begint Jan-Hein Staal het samenzijn, waarbij hij uitlegt over ‘mijn levensboot’. Om geestelijk gesproken naar Sion te kunnen varen, moet mijn levensboot in de allereerste plaats zonder gebreken zijn. Is mijn geweten rein en heb ik alles in orde gemaakt? Alleen dan kan ik varen zoals Johan Oscar Smith schrijft in lied Wegen van de Heer 108: ‘Ik vaar al zeilend, sturend en peilend naar Sions berg…’.
Jan-Hein haalt vervolgens aan dat mijn levensboot voldoende ballast moet hebben, een verborgen leven met God, om niet om te vallen. In hoofdstuk 3 van de Romeinenbrief schetst Paulus een röntgenbeeld van wie ik ben: Er is niemand die rechtvaardig is. Ik heb dus genade nodig om niet in zonden te vallen die in mijn natuur liggen. We horen daarbij ook de vergelijking in de gezindheid tussen Saul en David, waarbij Sauls hart gevuld werd met afgunst, angst en haat nadat hij God had verlaten. Hij had te weinig ballast – toen hij koning werd (met groot zeil ging varen) ging zijn boot om. David daarentegen bleef altijd nederig en trouw aan God. Hij had oprechte spijt toen hij gezondigd had.
Ootmoed en geloof
David Nooitgedagt spreekt erover dat ootmoed en geloof onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en leest daarbij uit Jesaja 55 vers 3: ‘Neig uw oor en kom tot Mij, luister, en uw ziel zal leven; want Ik zal met u een eeuwig verbond sluiten: de betrouwbare gunstbewijzen van David.’ Erkennen is de sleutel van dit verbond. ‘De nederigen geeft God genade, maar tegen de hoogmoedigen keert Hij Zich’, lezen we in Jakobus 4 vers 6. We kijken een deel van de Bible Explorer film over Saul en David, waarbij we zien dat het hart van Saul zich steeds meer vulde met haat en afgunst tegen David.
Persoonlijke trouw
Na het eerste gedeelte schuiven we aan voor een buffet met verschillende gerechten. Het is tevens een moment van ontspanning en om goede gesprekken met elkaar te voeren. Na de maaltijd gaat de samenkomst verder met een aantal aanvuringen van verschillende broeders, en met de mogelijkheid voor getuigenissen, waarbij velen hun hart laten spreken en hun dankbaarheid uiten.
Een korte pauze met diverse borrelhapjes en andere lekkernijen is de opmaat om vier “Abrahams” die recentelijk 50 jaar zijn geworden in het zonnetje te zetten, en ze te bedanken voor hun inzet en hun persoonlijke trouw door de jaren heen.
Nadat het officiële programma ten einde is, blijft het nog lange tijd gezellig en worden meerdere liederen uit de liederenbundel Wegen van de Heer gezamenlijk gezongen.
