“Doe dit om Mij te gedenken,” zei Jezus Christus tijdens de laatste maaltijd met zijn discipelen, waarbij Hij het brood brak en de drinkbeker liet rondgaan (Lucas 22:14-20). Deze maaltijd wordt het ‘avondmaal’ genoemd, een Bijbelse instelling die wij in onze gemeente met respect en dankbaarheid in ere houden.
Bijna alle stoelen zijn bezet in de zaal in Zuidschermer op zondagavond 12 mei. De samenkomst van vanavond heeft een feestelijk en plechtig karakter: als gemeente vieren we samen het avondmaal.
Voor in de zaal is een gedekte tafel met daarop brood en wijn. Het breken van het brood en het drinken van de beker doen we om aan Jezus te denken: Hij liet zich verbreken en gaf zijn bloed voor ons, waarmee Hij een nieuw verbond inwijdde voor zijn discipelen.
Betekenis van brood en wijn
Het brood verwijst naar zijn geofferde lichaam. Door één brood te delen, getuigen wij ervan dat we leden zijn aan hetzelfde lichaam. En we belijden dat ook ons lichaam geofferd is om Gods wil te doen. De wijn verwijst naar het bloed van Jezus dat Hij voor ons gegeven heeft. Wanneer wij van de wijn drinken, getuigen wij dat wij deelhebben aan hetzelfde lijden dat Hij in zijn vlees heeft geleden. Zo verkondigen wij met het avondmaal de dood van de Heer, totdat Hij komt.
Gemeenschapsmaaltijd
Jezus verheugde zich er intens op om deze maaltijd samen met zijn discipelen te houden. Hij zei: “Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten, voordat Ik ga lijden.” Lukas 22:15.
Het breken van het brood is daarom ook een gemeenschapsmaaltijd: het versterkt de gemeenschap met Jezus en de gemeenschap tussen de gelovigen onderling.
Lees meer over het avondmaal in onze geloofsgrondslag
Het Pascha als een beeld voor ons
Voordat we deelnemen aan het avondmaal, houden we gewoonlijk een samenkomst met opbouw vanuit de Bijbel. Jan-Hein Staal spreekt deze avond over het plan dat God heeft met de wereld en met Israël, dat is opgeschreven in de Bijbel, zodat wij daarvan kunnen leren. God stelde het Pascha in toen de Israëlieten uittrokken uit Egypte (Exodus 12:11-14). Ze kregen de opdracht om al het zuurdeeg uit hun huizen weg te doen, en niets van het ‘oude’ te behouden.
Dat is een beeld voor ons: het avondmaal is een moment waarop we onszelf beproeven of al het ‘oude zuurdeeg’ is weggedaan uit ons leven, zodat we feest kunnen vieren met het ongezuurde brood van reinheid en waarheid. (1 Korintiërs 5:8.) Is ons hart rein voor God? Willen we Jezus navolgen met alles wat in ons is? De boodschap is helder: Jezus Christus is het volmaakte Paaslam, en Hij is onze volkomen toewijding meer dan waard!
Getuigenis van ons hartsverlangen
Bij dit moment van reflectie past ernst en ontzag, en tegelijkertijd blijdschap. Wie Jezus oprecht wil navolgen, en zijn medebroeders en -zusters van harte liefheeft, kan met vrijmoedigheid deelnemen. Het avondmaal is zo een getuigenis van ons verlangen om met ons hele hart voor God te leven. Het is ontroerend om mee te maken dat anderen datzelfde verlangen hebben. Dat versterkt de onderlinge eenheid.
Voorafgaand aan het breken van het brood en schenken van de wijn spreekt een van de mededienaren van de gemeente een gebed uit. In rijen lopen we langs de tafel om van het brood en de wijn te nemen. Daarna horen we diverse geloofsgetuigenissen van jong en oud, mannen en vrouwen.
In hun woorden klinkt een diep ontzag door voor Jezus Christus, en voor zijn verlossingswerk, dat tot stand is gebracht door gehoorzaamheid aan de Vader. Doordat Hij zich liet verbreken hebben wij vrede gekregen, en doordat Hij zijn bloed gaf zijn wij vrijgekocht en heeft Hij de macht van zonde en satan overwonnen. Dat gedenken we graag, met waardigheid en grote dankbaarheid.
